بیماری لوپوس ؛ پوستی چیست + عکس و علائم بیماری
بیماری لوپوس
بیماری لوپوس,بیماری لوپوس چیست,بیماری لوپوس+علائم,بیماری لوپوس پوستی,بیماری لوپوس,بیماری لوپوس چیست,بیماری لوپوس چیه,بیماری لوپوس و بارداری,بیماری لوپوس کشنده است,بیماری لوپوس چیه,بیماری لوپوس چیست و درمان آن
آشنایی با بیماری لوپوس
لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماری خود ایمنی مزمن است که می تواند بسیاری از ارگان ها از جمله پوست ، مفاصل ، خون ، کلیه ها و سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار دهد.
“مزمن” به این معنی است که این بیماری می تواند برای مدت طولانی ادامه یابد. با “خود ایمنی” ، اختلال در سیستم ایمنی بدن وجود دارد که سیستم ایمنی بدن به جای محافظت از بدن در برابر ویروس ها و میکروب ها ، به بافت های خود بیمار حمله می کند.
نامگذاری “لوپوس اریتماتوز سیستمیک” به اوایل قرن بیستم باز می گردد. به معنای “سیستمیک” به این معنی است که بسیاری از اعضای بدن درگیر می شوند. کلمه “لوپوس” از کلمه لاتین به معنای “گرگ” گرفته شده است و به بثورات خاص پوست پروانه ای بر روی صورت این بیماران اشاره دارد ، که شبیه به الگوی سفیدی روی صورت گرگ است.
کلمه “اریتماتوز” در یونانی به معنی “قرمز” است و به قرمزی بثورات پوستی اشاره دارد. لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که بسیاری از قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار می دهد. طبق آمارهای جهانی ، تقریباً از هر ۱۰،۰۰۰ نفر تقریبا سه نفر به این بیماری مبتلا می شوند.
به همین دلیل بهتر است اطلاعات خود را در مورد لوپوس جمع کنید. در این مقاله از باشگاه خبرنگاران جوان ، سعی شده است تا این بیماری و دلایل آن توضیح داده شود. به ما بپیوندید و در مورد “بیماری لوپوس” بیاموزید.
سیستم ایمنی بدن برای حفظ سلامتی بدن از بدن در برابر عفونت های خطرناک و باکتری ها محافظت می کند. لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) یک بیماری خود ایمنی مزمن است و هنگامی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن قادر به تمایز بین سلول های سالم بدن و مهاجمان خارجی نیست ، در این حالت بدن به سلول های خود حمله می کند.
اصطلاح لوپوس برای شناسایی تعدادی از بیماریهای خود ایمنی که دارای ویژگیهای بالینی مشابه و خصوصیات آزمایشگاهی هستند ، به کار می رود ، اما SLE شایع ترین نوع لوپوس است و اغلب به SLE اطلاق می شود.
SLE یک بیماری مداوم با دوره هایی از علائم شدید است که با دوره هایی از علائم خفیف متناوب است. بیماران مبتلا به SLE در صورت معالجه و مراقبت از آنها می توانند زندگی عادی داشته باشند.
براساس بنیاد لوپوس آمریکا ، حداقل ۱٫۵ میلیون آمریکایی با لوپوس تشخیصی زندگی می کنند. این بنیاد معتقد است که تعداد مبتلایان به این بیماری بسیار بیشتر است و بسیاری از آنها تشخیص داده نمی شوند.
لوپوس یک بیماری التهابی مزمن است که (به طور خودجوش) در سیستم ایمنی بدن رخ می دهد ، به این معنی که سیستم ایمنی بدن به بافت های خود آسیب می رساند و منجر به علائم تورم ، درد و آسیب به بافت ها و اندام ها می شود. بودن. این بیماری انواع مختلفی دارد ، از جمله لوپوس جلدی ، لوپوس سیستمیک ، لوپوس دارویی و لوپوس نوزادی.
نوع سیستمیک این بیماری از همه انواع آن جدی و مهم است. شکل سیستمیک این بیماری در خانم ها به ویژه در خانم های بین ۲۰ تا ۳۰ سال از مردان بیشتر دیده می شود. بیست درصد بیماران مبتلا به لوپوس سیستمیک در ابتدای بیماری دوران کودکی خود قرار دارند.
شکل سیستمیک این بیماری با دوره های بهبودی و تشدید همراه است و در برخی از آنها خفیف و در بعضی از آنها خطرناک است. مباحث مورد بحث در این بخش مربوط به درگیری سیستمیک این بیماری است.
لوپوس یکی از انواع بیماری های خود ایمنی است که با شروع سیستم ایمنی بدن شروع به حمله به بافت ها و اندام های خود می کند. این حملات می تواند باعث التهاب ، تورم و آسیب به قسمت های مختلف بدن مانند مفاصل ، پوست ، کلیه ها ، خون ، قلب و ریه ها شود.
از آنجا که علائم لوپوس شبیه سایر علائم است ، تشخیص لوپوس دشوار است. برخی از افراد مستعد ابتلا به این بیماری هستند و عوامل ساده و متداول مانند عفونت ، مصرف برخی از داروهای خاص یا حتی نور خورشید می تواند باعث ابتلا به لوپوس شود.
اگرچه درمانی کامل برای لوپوس وجود ندارد ، اما انواع درمانی برای کنترل بیماری و کاهش شدت آن وجود دارد
شایع بودن بیماری
لوپوس در سراسر جهان شناخته شده است. به نظر می رسد این بیماری در آفریقایی آمریکایی ها ، اسپانیایی ها ، آسیایی ها و بومیان آمریکا شیوع بیشتری دارد. در اروپا میزان ابتلا به لوپوس ۱٫۲۵۰۰ است و حدود ۱۵٪ از کلیه بیماران لوپوس قبل از ۱۸ سالگی تشخیص داده می شوند.
شروع ابتلا به لوپوس قبل از ۵ سالگی نادر است و قبل از بلوغ شایع نیست. اگر لوپوس قبل از ۱۸ سالگی اتفاق بیفتد ، پزشکان گوناگونی مانند لوپوس SLE کودکان ، لوپوس نوجوان SLE در نوجوانان ، ابتلا به لوپوس SLE را آغاز می کنند.
غالباً زنان در سن باروری بین ۱۵ تا ۴۵ سال سن دارند و در این گروه سنی نسبت زنان به مردان ۹: ۱ است. قبل از بلوغ ، میزان در مردان بیشتر است و از هر ۵ کودک مبتلا به لوپوس حدود یک نفر است.
علت بیماری لوپوس
لوپوس یک بیماری مسری نیست بلکه یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن توانایی تمایز بین عوامل خارجی و سلول ها و بافت خود را از دست داده است. سیستم ایمنی بدن دارای نقص است و از جمله عوامل دیگر آنتی بادی هایی را ایجاد می کند که به سلولهای طبیعی فرد حمله کرده و حمله می کنند.
نتیجه یک واکنش خود ایمنی این است که التهاب در اندام های خاصی (مانند مفاصل ، کلیه ها ، پوست و غیره) رخ می دهد. التهاب به این معنی است که قسمت های آسیب دیده بدن داغ ، قرمز ، متورم و گاهی دردناک می شوند.
اگر علائم همچنان ادامه داشته باشد ، همانطور که در لوپوس مشاهده می شود ، بافت ها آسیب دیده و عملکرد طبیعی آنها مختل می شود. التهاب است.
چندین عامل خطر ارثی به همراه عوامل محیطی مسئول این پاسخ ایمنی غیر طبیعی هستند.
مشخص شده است که چندین عامل مانند عدم تعادل هورمونی در دوران نوجوانی ، استرس و عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید ، عفونت های ویروسی و داروها (به عنوان مثال ایزونیازید ، هیدرالازین ، پروکائین یامید ، ضد تشنج) (می تواند برای شروع بیماری لوپوس مورد استفاده قرار گیرد).
از SLE ناشناخته است ، اما عوامل مختلفی ممکن است با بیماری همراه باشد:
۱ ژنتیک
این بیماری مربوط به ژن خاصی نیست ، اما در خانواده افراد مبتلا به لوپوس ، غالباً افرادی با بیماری های خود ایمنی دیگر وجود دارند.
۲. محیط
محرک های محیطی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پرتو های فرابنفش؛
داروهای ویژه؛
ویروس ها
استرس جسمی یا عاطفی.
تروما
۳. جنسیت و هورمون ها
SLE بیش از مردان بر زنان تأثیر می گذارد. همچنین ممکن است زنان در دوران بارداری و دوره قاعدگی علائم شدیدتری را تجربه کنند. هردوی این ملاحظات باعث شده است که برخی از متخصصان پزشکی بر این باورند که استروژن ممکن است در پیشرفت SLE دخیل باشد. اما برای اثبات این تئوری تحقیقات بیشتری لازم است.
هیچ دلیل اثبات شده ای برای این بیماری وجود ندارد ، اما عوامل ژنتیکی باعث ایجاد این بیماری می شوند ، اما عوامل محیطی مسئول آن هستند ، اما هنوز علت دقیقی پیدا نشده است. برخی از عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض آفتاب ، عوامل هورمونی ، عفونت ، سایر عوامل استرس زا مانند جراحی یا بارداری در شروع بیماری مؤثر هستند اما علت بیماری نیستند.
دلیل دقیق لوپوس اسرارآمیز است. با این حال ، عوامل مختلفی وجود دارد که می توانند لوپوس را از ویروس ها ، اشعه ماوراء بنفش ، ژن ها به داروها مهار کنند. معمولاً عامل ژنتیکی اغلب عامل اصلی ابتلا به لوپوس است. با این حال ، ویروس ها و نور ماوراء بنفش بنفش رو به افزایش است.
از طرف دیگر ، زنان مبتلا به SLE احتمالاً قاعدگی بدتر از حد طبیعی دارند. در اینجا چند عامل وجود دارد که ممکن است خطر ابتلا به لوپوس را افزایش دهد که می توانید بررسی کنید که آیا شما متعلق به یکی از این گروه ها هستید یا خیر.
اعضای خانواده شما که از لوپوس یا برخی از اختلالات خود ایمنی رنج می برند.
زنان در معرض خطر ابتلا به لوپوس.
افراد ۱۵ تا ۴۵ ساله.
قرار گرفتن در معرض سموم.
کسانی که رژیم غذایی ضعیفی دارند ، یا از کمبود مواد مغذی رنج می برند.
آلرژی غذایی.
علائم بیماری
شایع ترین علائم لوپوس چیست؟
سردرد
در یک بیمار مبتلا به لوپوس ، درگیری مغز باعث سردرد می شود. چنین سردردهایی شدید است و مسکن ها نمی توانند درد را درمان کنند. البته سردردهای شدید ناشی از میگرن ، افسردگی و اضطراب نیز می تواند رخ دهد. بنابراین بهتر است برای تشخیص صحیح به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.
درد قفسه سینه
به دلیل التهاب پرده های جانبی قلب و ریه ها ، ممکن است فرد دچار درد قفسه سینه شود. همچنین ، داشتن درد قفسه سینه نه تنها می تواند نشانه بیماری لوپوس باشد ، بلکه می تواند نشانه ای از آمبولی ریوی ، عفونت ریه و حملات قلبی باشد. برای تشخیص به یک متخصص مراجعه کنید.
حساسیت به نور
بیشتر بیماران لوپوس به نور آفتاب حساسیت دارند. این حساسیت هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد بثورات قرمز می شود. این بثورات ساعت ها یا حتی روزها ادامه دارد. نور خورشید ضایعات پوستی را نیز تشدید می کند. برای مبتلایان به لوپوس ، قرار گرفتن در معرض آفتاب توصیه نمی شود.
ایجاد گرفتگی پا یا حتی دور چشم
بیماران لوپوس بیشتر درگیر ابتلا به درگیری کلیه هستند. در صورت بروز این درگیری ، فرد ممکن است دچار گرفتگی پا و گاهی تورم چشم ها شود.
تشنج علائم بیماری لوپوس
تشنج می تواند علائم فعالیت بیماری لوپوس باشد. علاوه بر این ، علت تشنج می تواند ضایعات قدیمی مغز باشد. بنابراین اگر فردی تشنج دارد ، آنها را با یک روانپزشک به اورژانس بیمارستان ببرید. علائم روانشناختی همچنین می تواند ناشی از بیماری لوپوس باشد.
ریزش مو از علائم لوپوس
اگر لوپوس دارید ، ممکن است ریزش مو داشته باشید. در صورت کنترل بیماری می توان از ریزش مو جلوگیری کرد. اما باید توجه داشت که برخی از بیماران با ضایعات مزمن سر نمی توانند ریزش موهای خود را در این مناطق درمان کنند.
احساس خستگی
علائم دیگر لوپوس خستگی است. اگر خیلی از این موارد دارید ، به یک متخصص مراجعه کنید.
تب داشته باشد
اگر بیماری عود کند ، ممکن است فرد دچار تب شود. تب غیر قابل توضیح باید بررسی شود و عفونت نیز ممکن است. بنابراین یک دکتر را ببینید.
احساس درد و ضعف عضلانی کنید
بیماران مبتلا به لوپوس ضعف عضلانی خفیف و افزایش اندک آنزیم های عضلانی را تجربه می کنند که با کنترل برطرف می شود. این ضعف در بالا رفتن از پله ها و بالا آمدن از زمین آشکار می شود.
بثورات (تظاهرات پوستی) علائم لوپوس
راش بیشتر روی بینی و گونه ها ظاهر می شود و به یک پروانه شباهت دارد. راش همچنین در سایر قسمتهای بدن مانند گردن ، صورت ، شانه و غیره نیز می تواند رخ دهد.
زخمهای دهان
زخم دهان نیز علائم شایع بیماری لوپوس بدون درد است و می توان آن را در پشت بام مشاهده کرد.
احساس درد و تورم در مفاصل
بعضی اوقات مفاصل کوچک مانند دست و سایر مفاصل در صبح دچار التهاب می شوند که به صورت درد ، خشکی و تورم است. این علائم متناوب می تواند به دلیل عود بیماری لوپوس باشد. این مشکل با کنترل برطرف می شود. در حدود ۱۰٪ از بیماران ، همراه با آرتریت روماتوئید و لوپوس ممکن است طولانی شود.
علائم عمومی خستگی ، تغییر وزن ، تب و درد عضلات شایعترین علائم بیماری هستند و در بسیاری از بیماران مشاهده می شود.
علائم خاص بیماری
درد مفاصل: درد مفاصل و تورم اغلب زودترین علائم هستند. مفصل ممکن است از یک مفصل به مفصل دیگر منتقل شود و متقارن نیست و ممکن است همزمان چندین مفاصل را درگیر کند. درگیری مفاصل معمولاً به سرعت به درمان پاسخ می دهد و برطرف می شود.
تغییرات پوستی: درگیری پوست در این بیماری بسیار متنوع است و ممکن است این بیماری محدود به درگیری پوست بدون درگیری سایر ارگانها شود. درگیری پوست شامل موارد زیر است:
بثورات پوستی یا بثورات پروانه ای روی صورت. این علائم پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید روی پوست گونه و بینی ظاهر می شود و اغلب چندین روز طول می کشد تا برطرف شود اما ممکن است دوباره ظاهر شود.
حلقه های قرمز قرمز (ناشی از کاهش پلاکت های خون)
فلس مانند پوست
ریزش مو
کبودی در اندام ها ، به ویژه به دلیل سرماخوردگی و فشار روانی و فشار روانی (ناشی از اسپاسم و تنگ شدن انگشتان پا و انگشتان پا) و ایجاد تغییراتی در رنگ انگشتان ایجاد می شود.
حساسیت به نور ناشی از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا بثورات اشعه ماوراء بنفش
درگیری مخاط: درگیری مخاط نیز می تواند در این بیماری رخ دهد و به صورت زخم دهان یا بینی باشد که معمولاً بدون درد است.
کلیه ها
این بیماری باعث التهاب سیستم تصفیه کلیه می شود و ممکن است منجر به کاهش عملکرد کلیه شود. این بیماری فقط می تواند به صورت دفع پروتئین در ادرار رخ دهد ، که با احتباس آب و سدیم ، کاهش حجم ادرار و تورم پاها بروز می کند ، اما گاهی با دفع خون نیز رخ می دهد. در بیماری شدید ، نارسایی کلیه نیز رخ می دهد و در صورت شدید بودن آسیب ، دیالیز و پیوند ممکن است لازم باشد.
دستگاه گوارش
آسیب دستگاه گوارش در اثر التهاب دستگاه گوارش یا داروهایی است که برای درمان آن استفاده می شود. این بیماری همچنین ممکن است بر کبد یا لوزالمعده تأثیر بگذارد و می تواند باعث درد شدید شکم ، حالت تهوع و استفراغ شود.
دستگاه تنفسی و ریه ها
علائم تنفس دردناک ناشی از تنفس عمیق ، تنگی نفس در اثر مایع که وارد ریه های اطراف می شود و از باز شدن ریه ها جلوگیری می کند ، التهاب کیسه هوا و اختلال در عملکرد بافت همبند است. تمایل به عفونتهای فرصت طلب نیز می تواند در دوره بیماری بروز کند.
قلب
یکی از ارگان های دخیل در این بیماری قلب است. تجمع مایع محیطی به دلیل التهاب بافت قلب با درد قفسه سینه و مشکل در تنفس و تنگی نفس شایع است. همچنین خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب نیز افزایش یافته است و علائم آن شامل درد در هنگام فعالیت یا هیجان عاطفی است که با استراحت برطرف می شود. درگیری دریچه قلب نیز ممکن است در این بیماری رخ دهد.
سیستم عصبی
سردرد و تشنج علائم شایع است. این بیماری همچنین به ندرت به دلیل خونریزی مغزی و اختلالات سکته مغزی دیده می شود و باعث فلج و هوشیاری یک طرفه میشود. اختلالات رفتاری ، اضطراب و افسردگی ، خستگی ، عدم تمرکز و سردرگمی از دیگر علائم درگیری سیستم عصبی هستند.
چشم
به ندرت می توان چشم را نیز تحت تأثیر این بیماری قرار داد که شایع ترین علامت آن خشکی چشم و اشک است. استفاده طولانی مدت از داروها همچنین می تواند عوارض چشمی ایجاد کند.
علائم لوپوس متفاوت است. از نظر شدت و زمان متفاوت است. با این حال ، یک ویژگی مشترک در بین بیماران لوپوس ، فلش است. این برای توصیف دوره ای است که هر بار علائم بدتر می شود و به دنبال آن یک دوره کاهش یا بدون علائم انجام می شود.
علاوه بر این ، علائم متمایز هنوز هم وجود دارد:
تب و خستگی ناشی از تورم و درد مفاصل است
تحریک پروانه روی گونه ها و بینی
حساسیت پوستی که در زیر نور ورید درد بدتر می شود
پدیده رینولد مشکل انگشتان پا و انگشتان پا است
در هنگام سرد یا استرس ، رنگ پوست به رنگ آبی یا سفید تغییر می کند.
تنفس سریع و کوتاه
داشتن چشم خشک
درد قفسه سینه
سردرد با برخی اوقات سردرگمی
حتی از دست دادن حافظه
علائم شایع بیماری لوپوس
مفاصل دردناک و ملتهب
– خستگی شدید
تغییر غیر طبیعی پوست
– دانه ها و تغییرات پوستی که به تدریج جای زخم دائمی می شوند.
علائم پوستی مانند قرمز و پروانه ای که در تمام نواحی گونه ها ، بینی و نواحی گردن تأثیر می گذارد ، باعث ایجاد شکل پروانه ای بر روی پوست می شود.
– کم خونی
تورم ریه ها و درد قفسه سینه هنگام تنفس
صدمات دهان و بینی
– حساسیت شدید به نور و در اثر قرار گرفتن در معرض نور به خصوص نور خورشید تشدید می شود.
– اختلالات قلبی – ریوی
تشخیص بیماری
پزشک معاینه فیزیکی برای بررسی علائم شایع لوپوس انجام می دهد ، از جمله:
بثورات حساس به آفتاب مانند گونه های گونه یا پروانه ها.
زخم غشای مخاطی که ممکن است در دهان و بینی ایجاد شود.
آرتروز ، ورم یا حساسیت مفاصل کوچک دست ، پا ، زانو و مچ است.
ریزش مو؛
نازک شدن مو؛
علائم یک مشکل ریوی یا قلبی مانند سوفل ، مالش یا ضربان قلب نامنظم است.
هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص SLE وجود ندارد ، اما آزمایشاتی که می تواند به پزشک شما در تشخیص صحیح کمک کند عبارتند از:
آزمایش خون ، مانند آزمایش آنتی بادی و شمارش کامل سلول های خون.
آزمایش ادرار؛
اشعه ایکس قفسه سینه.
پزشک ممکن است شما را به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کند. یک روماتولوژیست پزشکی که در زمینه درمان بافت های نرم ، بیماری های مفاصل و خود ایمنی تخصص دارد.
لوپوس را می توان با علائم و نتایج آزمایشات ، به خصوص آزمایش خون تشخیص داد. فرد مبتلا باید حداقل ۴ مورد از ۲ مورد زیر داشته باشد. این معیارها عبارتند از:
۱ بثورات گونه ، بثورات پروانه ای که در گونه ها ظاهر می شود.
۲. بثورات دیسکوئید ، لکه های قرمز و جای زخم های پوسته پوسته شده که باعث ایجاد زخم روی پوست می شوند.
۳. حساسیت به نور ، واکنش های پوستی یا حساسیت به نور خورشید.
۴ زخم دهان
۵ آرتروز ، درد ، التهاب یا تورم مفاصل.
۶. اختلال کلیه ، پروتئین اضافی در ادرار یا گلبول های قرمز در ادرار.
۷ اختلال عصبی ، تشنج یا اختلال روانی.
۸ التهاب ریه ها یا قلب
۹. اختلالات خون ، کمبود گلبول های قرمز (آنمی) ، کمبود گلبولهای سفید خون (لکوپنی) ، کاهش تعداد لنفوسیت ها (لنفوپنی) یا کاهش تعداد پلاکت ها (ترومبوسیتوپنی).
۱۰. کمبود ایمنی ، از جمله وجود سلولهای خاص یا آنتی بادی ها یا نتیجه آزمایش مثبت کاذب برای سفلیس است.
۱۱ آزمایش خون غیر طبیعی ، آزمایش خون مثبت آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA).
به طور کلی ، این علائمی است که اغلب با هم همراه هستند و پزشک شما این علائم را تحمل نخواهد کرد.
آزمایش خون که سطح آنتی بادی های خون را آزمایش می کند ، علاوه بر تشخیص بیماری ، اندام های درگیر و مجروح را نیز معاینه می کند. این آنتی بادی های خود بر علیه بافت خودشان پرورش یافته و بنابراین با آنهایی که توسط باکتری ها ، ویروس ها و قارچ های بدن تولید می شود متفاوت است.
عوارض بیماری لوپوس
با گذشت زمان ، SLE می تواند به سیستم بدن شما آسیب برساند یا به آن آسیب برساند. عوارض جانبی احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
لخته شدن خون و التهاب رگ های خونی یا واسکولیت؛
التهاب قلب یا پریکاردیت؛
حمله قلبی
سکته مغزی؛
تغییرات حافظه؛
تغییرات رفتاری؛
احتقان؛
التهاب بافت و پوشش ریه (پلوریت).
التهاب کلیه
عملکرد کلیه کاهش یافته است.
نارسایی کلیه.
در دوران بارداری ، SLE می تواند اثرات منفی جدی بر روی بدن شما بگذارد و منجر به عوارض حاملگی و حتی سقط جنین شود. در مورد راههای کاهش خطر و عوارض جانبی با پزشک خود مشورت کنید. بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس فعال عموماً احساس بیماری و شکایت از تب ، کاهش وزن و خستگی دارند. آنها همچنین هنگام حمله سیستم ایمنی به یک عضو خاص یا ناحیه از بدن ، مشکلات خاصی دارند. اندام های زیر ممکن است مبتلا به لوپوس باشند:
پوست. مشکلات پوستی یکی از شایع ترین عوارض لوپوس است. برخی از مبتلایان به این بیماری بثورات پروانه مانند را بر روی گونه ها و بینی خود ایجاد می کنند. ریزش مو و زخم های دهان نیز متداول است. یک نوع خاص از لوپوس که عموما فقط روی پوست تأثیر می گذارد “لوپوس دیسکوئید” نامیده می شود.
در این نوع لوپوس ، مشکلات پوستی شامل بثورات قرمز و بزرگ است که می تواند باعث ایجاد زخم شود. این بثورات معمولاً در اثر نور خورشید تشدید می شود. همچنین یک نوع لوپوس شدید اما غیرمعمول وجود داشت که باعث ایجاد تاول های بزرگی به نام بثورات لوپوس بولوس شد.
مفاصل آرتریت در افراد مبتلا به لوپوس بسیار شایع است. آنها ممکن است درد ، ورم یا بدون تورم را تجربه کنند. خشکی و درد به خصوص در صبح ممکن است ظاهر شود. آرتروز ممکن است فقط چند روز یا چند هفته ادامه داشته باشد یا ممکن است بطور دائمی ادامه یابد. خوشبختانه ، این نوع آرتروز معمولاً فلج کننده نیست.
کلیه ها. مشکلات کلیوی در مبتلایان به لوپوس می تواند کشنده باشد و تقریبا نیمی از مبتلایان به لوپوس این مشکلات را ایجاد می کنند. افرادی که علائم دیگری از لوپوس مانند خستگی ، آرتروز ، راش ، تب و کاهش وزن دارند ، بیشتر در معرض مشکلات کلیوی قرار دارند.
با این وجود ، در موارد نادر ، ممکن است فرد دچار مشکلات کلیوی شود ، در حالی که هیچ یک از علائم لوپوس را ندارد.
خون مشکلات خون ممکن است با یا بدون علائم لوپوس رخ دهد. افراد مبتلا به لوپوس ممکن است تعداد گلبول های قرمز خون ، گلبول های سفید و پلاکت ها به میزان خطرناکی کم داشته باشند.
کم خونی گاهی اوقات می تواند باعث خستگی ، عفونت های شدید یا کبودی شود. بسیاری از بیماران هیچ علامتی از کم خونی ندارند. با این حال ، برای مبتلایان به لوپوس بهتر است آزمایش خون منظم انجام دهند.
لخته های خون در افراد مبتلا به لوپوس شایع تر است. لخته ها معمولاً در پاها (ترومبوز ورید عمقی یا DVT) ، ریه ها (به نام آمبولی ریوی یا PE) و گاهی در مغز (سکته مغزی) رخ می دهد.
لخته های خونی که در بیماران لوپوس ایجاد می شوند ممکن است با تولید آنتی بادی های ضد فسفولیپید (APL) همراه باشد. این آنتی بادی ها یک پروتئین غیر طبیعی است که خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد.
التهاب ناشی از بیماری لوپوس می تواند باعث نارسایی کلیه و آسیب کلیوی ، اختلالات حافظه ، کم خونی ، خونریزی یا التهاب رگها ، بیماری ریه و بیماری قلبی شود.
بیماری لوپوس همچنین خطر ابتلا به عفونت ، سرطان و مشکلات بارداری را افزایش می دهد.
درمان بیماری لوپوس
هیچ درمانی برای SLE وجود ندارد و هدف از درمان ، کاهش علائم است. بسته به شدت علائم بستگی دارد و چه قسمت هایی از بدن بر SLE اثر می گذارد:
داروهای ضد التهابی برای درد مفاصل و سفتی.
کرمهای استروئیدی برای بثورات
کورتیکواستروئیدها برای به حداقل رساندن پاسخ ایمنی؛
داروهای ضد مالاریا برای مشکلات مفاصل و پوست.
اصلاح کننده بیماری یا سیستم ایمنی هدفمند برای موارد شدیدتر.
در مورد رژیم و عادات سبک زندگی با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما ممکن است توصیه کند که غذاهای خاصی را مصرف یا از بین ببرید تا خطر ابتلا به علائم و به حداقل رساندن استرس را به حداقل برساند.
ممکن است لازم باشد آزمایش پوکی استخوان را انجام دهید زیرا استروئیدها می توانند استخوانهای شما را نازک تر کنند. پزشک شما همچنین ممکن است مراقبت های پیشگیرانه مانند ایمن سازی را برای افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی و غربالگری قلب توصیه کند. درمان این بیماری به عوامل زیادی بستگی دارد. مانند سن ، نوع داروی مورد استفاده ، سلامت عمومی ، تاریخچه پزشکی و محل و شدت بیماری.
از آنجا که بیماری لوپوس به مرور زمان تغییر می کند و همیشه قابل پیش بینی نیست ، مهم است که بیمار در تماس مداوم با پزشک خود باشد. برخی از افراد مبتلا به لوپوس خفیف نیازی به درمان ندارند ، در حالی که افرادی که عوارض جانبی مانند مشکلات کلیوی دارند ، به دارو احتیاج دارند. داروهای مورد استفاده در درمان لوپوس عبارتند از:
استروئیدها کرمهای استروئیدی را می توان به طور مستقیم روی بثورات اعمال کرد. این کرم ها معمولاً بی خطر و مؤثر هستند ، مخصوصاً برای بثورات خفیف. مصرف کرم یا قرص استروئیدی با دوزهای کم می تواند برای علائم خفیف لوپوس مؤثر باشد. از دوزهای زیاد استروئیدها نیز می توان برای درمان اندامهای داخلی استفاده کرد. متأسفانه استفاده از دوزهای زیاد خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.
هیدروکسی کلروکین. معمولاً برای کمک به کنترل مشکلات خفیف لوپوس مانند بیماری های پوستی و مفاصل استفاده می شود. همچنین در جلوگیری از عود لوپوس مؤثر است.
سیتوکسان این ماده شیمیایی تأثیر مهمی در کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن دارد. این دارو برای درمان لوپوس شدید که بر کلیه ها یا مغز تأثیر می گذارد ، استفاده می شود.
Emauran (آزاتیوپرین). بیشترین استفاده برای جلوگیری از رد پیوند عضو است. معمولاً برای درمان علائم شدید لوپوس استفاده می شود.
متوترکسات این ماده شیمیایی همچنین برای سرکوب و سرکوب سیستم ایمنی بدن استفاده می شود. این بیماری می تواند برای بیماری های پوستی ، آرتروز و سایر بیماری های غیرقابل تهدید کننده زندگی که به داروهایی مانند هیدروکسی کلروکین یا دوزهای پایین پردنیزون پاسخ نداده اند ، استفاده شود.
بنلیستا سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند و پروتئین ایجاد کننده بیماری لوپوس را هدف قرار می دهد.
مایکوفنولات مفتیل. از این ماده برای سرکوب سیستم ایمنی بدن و همچنین جلوگیری از رد پیوند استفاده می شود.
ریتوکسیماب برای درمان لنفوم و آرتریت روماتوئید استفاده می شود. هنگامی که سایر داروها مؤثر نیستند ، از آن برای درمان علائم جدی لوپوس استفاده می شود.
برای بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به لوپوس چه می توان کرد؟
هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد ، اما روش هایی برای بهبود کیفیت زندگی برای مبتلایان به لوپوس وجود دارد. شامل:
ورزش. ورزش هایی مانند پیاده روی ، شنا و دوچرخه سواری می تواند خطر ابتلا به پوکی استخوان را کاهش دهد. ورزش همچنین می تواند بر خلق و خوی فرد تأثیر مثبت بگذارد.
استراحت کافی داشته باشید.
خوب بخور. افراد مبتلا به لوپوس باید یک رژیم متعادل و مغذی داشته باشند.
الکل ننوشید. مصرف الکل با داروها می تواند باعث ایجاد معده مانند زخم معده شود.
سیگار نکش. سیگار کشیدن می تواند گردش خون را کاهش داده و علائم لوپوس را بدتر کند. دود سیگار همچنین می تواند بر قلب ، ریه ها و معده تأثیر منفی بگذارد.
نور خورشید می تواند باعث ایجاد بثورات پوستی در افراد مبتلا به لوپوس شود. بنابراین سعی کنید بیش از حد نور آفتاب نگیرید و از کلاه ، لیوان و ضد آفتاب استفاده نکنید.
درمان بیماری لوپوس با سرکه سیب
افراد مبتلا به لوپوس اغلب کمبود اسید هیدروکلریک دارند که در سرکه سیب یافت می شود. علاوه بر این ، سرکه سیب می تواند بدن را سم زدایی کرده و توانایی جذب مواد مغذی را افزایش دهد.
بدون شک سرکه سیب یکی از مهمترین داروهای خانگی لوپوس است. یک لیوان آب گرم را با یک قاشق چایخوری سرکه ترکیب کنید و سپس نصف قاشق غذاخوری آب لیمو را اضافه کنید و ۳ بار در روز ، ۲۰ دقیقه مخلوط کنید. قبل از هر غذا بخورید.
درمان بیماری لوپوس با زردچوبه
کورکومین موجود در زردچوبه ، معروف به مواد معدنی ضد التهابی ، برای مبارزه با بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس مفید است. بنابراین ، زردچوبه یکی از بهترین داروهای خانگی برای بیماری لوپوس است.
به سادگی یک فنجان شیر را با یک قاشق چایخوری ماست بنوشید. ترکیب و جوش. سپس مقداری عسل اضافه کنید و روزانه ۱ تا ۲ بار بنوشید. اگر درمان فوق مورد علاقه شما نیست ، می توانید از قرص های مکمل زرد ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم ۳ بار در روز استفاده کنید. .
نکته: افراد مبتلا به کیسه صفرا باید از زرد شدن آن جلوگیری کنند. یکی از عوارض جانبی زرد رنگ این است که فشار خون شما را پایین می آورد.
درمان بیماری لوپوس با زنجبیل
خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی زنجبیل برای کاهش علائم لوپوس مانند تورم و درد مفاصل مفید است. آن را به وعده های غذایی خود اضافه کنید یا می توانید مقداری ریشه زنجبیل را به آب میوه تازه اضافه کنید. مکمل های زنجبیل را می توان با پزشک مشورت کرد.
درمان بیماری لوپوس با نمک اپسوم
استحمام در آب حاوی نمک سولفات به کاهش خستگی ، درد و التهاب مفاصل کمک می کند. این نمک منبع عالی منیزیم است و در سم زدایی بدن بسیار مؤثر است. این یکی از محبوب ترین داروهای خانگی لوپوس است.
زیرا در بسیاری از آشپزخانه ها در سراسر جهان یافت می شود. و حداقل ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در آنجا بمانید. این درمان را چندین بار در طول هفته تکرار کنید.
توجه: افراد مبتلا به دیابت یا مشکلات کلیوی باید از این روش درمانی خودداری کنند.
نکاتی در مورد بیماری لوپوس
به طور مداوم علائم و وضعیت درمانی خود را با پزشک خود بررسی کنید.
از استرس و فشارهای روحی و روانی خودداری کنید.
از روش های دیگری مانند یوگا و مراقبه استفاده کنید که می تواند به کاهش علائم شما کمک کند.
برای آلرژی قبل از ترک از ضد آفتاب استفاده کنید.
از غذاهایی که باعث حساسیت می شوند خودداری کنید.
از چربی ها و پروتئین های حیوانی جلوگیری کنید ، به جای آن از مکمل های ویتامین B12 استفاده کنید.
برای بهبود علائم قلب و ریه ها از کشیدن سیگار خودداری کنید.
حتماً پزشک خود را ملاقات کنید زیرا لوپوس از سیستم ایمنی بدن مصون است. بنابراین اگر به موقع درمان نشود ، سیستم ایمنی بدن تضعیف می شود و در آینده مشکلاتی به وجود می آید. قبل از مراجعه به پزشک ، به برخی اطلاعات اولیه در مورد وضعیت و همچنین پیشینه پزشکی خود نیاز دارید. اگر یکی از اعضای خانواده از هرگونه اختلال خود ایمنی رنج می برد ، بهتر است با پزشک خود صحبت کنید. زیرا ژنتیک تأثیر عمده ای بر بیماری لوپوس دارد.
بیشتر بخوانید
